"Ηράκλειτος"

-Οι στίχοι ήταν δικοί σου;
-Χρησιμοποιώ παραδοσιακές μουσικές, από διάφορα μέρη του κόσμου και απ' την Ελλάδα και έτσι φτιάχνω τραγούδια.
-Έχεις ασχοληθεί με την αρχαία ελληνική μουσική, με τα μέτρα και τους ρυθμούς που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες μουσικοί;
-Έχω γνωρίσει τον Αριστόξενο. Έχω ασχοληθεί με την αρχαία τραγωδία και με τα μέτρα και τους ρυθμούς που χρησιμοποιούσαν σε αυτή.
-Μας άρεσε! Εσας;
-Και μένα. Ήταν σαν να ήμασταν σε ένα χωριό, χωρίς σκηνικά, λιτά.
-Το περιβάλλον βοήθησε;
-Ναι οι κάκτοι! Μ' άρεσε να παίζω έξω σε φυσικούς χώρους. Ετοιμάζω κάτι με κάτι παιδιά στην Αθήνα, έχω κι ένα συγκρότημα που παίζουμε τσιγγάνικα. Θα κάνουμε μία παράσταση. Έχουμε κι ένα cd, ο τίτλος είναι Drom (δρόμος, πορεία, απεραντοσύνη)
-Συναντάς δυσκολίες με το κοινό;
-Όχι όχι το αγκαλιάζουμε Ένας είπε στην αρχή κουλτούρα να φύγουμε και μετά με αγκάλιασε Ο κόσμος το αντιλαμβάνεται όταν του λες την αλήθεια και δεν τον κοροϊδεύεις. Επειδή είναι παράσταση είμαστε σε θέση κάθε φορά να είμαστε στον ίδιο ρυθμό!
-Για μένα η φωνή μου και το σώμα μου (τα εργαλεία) μου δηλαδή,
-Κάθε φορά είναι διαφορετικά από την ενέργεια που έβαλα όταν το έφτιαχνα. Την βλέπω να έρχεται πίσω σε μένα (όταν κάνω παράσταση) απ' τον κόσμο. Οπότε εκείνη τη στιγμή που γίνεται η παράσταση εγώ το μόνο που έχω να κάνω είναι να είμαι εκεί και να λέω ειλικρινά αυτό που έχω να πώ!
-

Ρούλα Κυπρίου

Μετά το πρωινό έγινε η "γιόγκα" του γέλιου. Το παρακολούθησαν 25 άτομα περίπου.
-Τεχνητό γέλιο, όπως μου είπαν οι παρουσιάστριeς, προκαλεί στον οργανισμό ευεξία παράγοντας θετικές ορμόνες. Ε! δεν είναι και εύκολο να γελάς μία ώρα περίπου. Μετά το πρωινό τα παιδιά έπαιζαν στο προαύλιο, εγώ ήμουν υπεύθυνη της ημέρας.
-Ωραία, θα ήθελα να συζητήσουμε γύρω από τη δική σου υπευθυνότητα.
-Έλεγχα αν οι ομάδες λειτουργούσαν, η κεραμική, τα παιχνίδια. Έκανα μία βόλτα να δω αν το πρόγραμμα κυλούσε κανονικά. Και ξαφνικά έμαθα ότι ένα κοριτσάκι σφήνωσε το πόδι του στα ξύλινα κάγκελα του μπαλκονιού. Είχε πάει η Χριστίνα να το βοηθήσει και έτρεξα και εγώ και είδα ότι προσπαθούσε με σαπούνι να το ξεσφηνώσει. Μάταια. Ήταν σε σημείο να φέρει πριόνι να κόψει το ξύλο. Τότε βγήκα έξω από το μπαλκόνι και άρχισα να σπρώχνω το πόδι του παιδιού προς τα μέσα. Η Χριστίνα τράβηξε το παιδί προς τα πάνω της και έτσι ξεσφηνώθηκε το πόδι του. Όλα τελείωσαν καλά όμως το παιδί είχε σοκαριστεί. Θέλω να σημειώσω, ότι μόλις το έμαθε η μαμά του μας ρώτησε ανήσυχη αν πανικοβλήθηκε το παιδί της. Όμως την καθησύχασαν ότι δεν φοβήθηκε πολύ. Συνήθως πανικοβάλλεται με το παραμικρό μας είπε εκείνη. Λοιπόν νομίζω ότι το παιδί ένοιωθε πιο ασφαλή. Γιατί εδώ, μαζί με τα άλλα παιδιά, ανέπτυξε την ικανότητα να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες μακριά από τη μητέρα του! Επικεντρώθηκα πως θα βοηθήσουμε το παιδί. Είμαι οδοντίατρος, λειτούργησα με την απλή λογική και μέσα στο πνεύμα της συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί εδώ αυτές τις ημέρες.